(weergave van de inbreng van Johan Witteveen in de raadsvergadering van 30 januari)

De behandeling van deze motie raakt mij, dat komt heel dicht bij zaken waar wij als ChristenUnie voor staan. De ChristenUnie is tegenstander van het houden van een koopzondag tijdens Sail. De ChristenUnie is zo wie zo tegenstander van koopzondagen.

Onze motivatie daarbij is de volgende:

• De zondagsrust is voor ons erg belangrijk, een dag bij uitstek om eventueel naar de kerk te gaan, familie en vrienden te ontmoeten, te ontspannen. Een belangrijk argument, maar er is meer:
• Koopzondagen zien wij als een verdere stap naar de 24-uurs economie. Zo’n economie heeft tot gevolg dat er te weinig sprake is van gemeenschappelijke rustmomenten voor gezinnen van ondernemers en medewerkers.
• Dit voorstel zien we als een opmaat naar x-aantal standaard koopzondagen. De indieners zeggen dan wel dat het om een eenmalige koopzondag gaat maar het zit in de genen van VVD en PvdA om te streven naar koopzondagen, dat past in hun denken van zelfbeschikking;
• De kleine winkelier komt onder druk. Kampen kent relatief veel kleine winkels en dat is ook kenmerkend voor de binnenstad. De kleine winkels bepalen de sfeer, ze versterken het karakter van de Oudestraat. Als je je afvraagt wat de gevolgen van koopzondagen voor deze winkeliers zijn hoef je maar even op internet te zoeken naar ervaringen en je komt een hoop ellende tegen.
• Zo’n dag dat je open moet om je omzet vast te houden maar wel de nodige meerkosten moet maken, wat gebeurt er dan met je rendement ?
• Een koopzondag is in het voordeel van de grote winkels, kleine bedrijven hebben naar verhouding meer kosten met alle gevolgen van dien.
• Als in dit huis dan al geklaagd wordt over de nodige dichte winkelpanden in de Oudestraat, moeten er nog een aantal dicht misschien ?
• De ChristenUnie wil in deze het MKB beschermen.
• In dit kader vond ik de visie van Raymond Gradus, directeur van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA erg bijzonder. In een recente publicatie stelt hij ‘Met betrekking tot de zondagsrust past terughoudendheid, niet alleen als bescherming van de zondagsrust maar ook van de kleinere winkeliers en het sociale stelsel. De zondag als natuurlijk rustpunt en ontmoetingsdag is van essentiële waarde en dat mogen we niet verkwanselen. Te meer omdat de economische voordelen van een verdere verruiming van de zondagsopening zeer beperkt zijn’ . Einde citaat. In een andere publicatie van Raymond Gradus keert hij zich tegen de zondagsopening tijdens feestdagen. Als ChristenUnie kunnen wij die visie volledig onderschrijven.
• De situatie van medewerkers wordt er niet beter op. De vrijheid van de winkelbezoeker betekent gelijk de onvrijheid van de werknemer. Wat is de ruimte die een medewerker met gewetensbezwaren heeft, kan hij weigeren om te werken of moet hij kiezen tussen zijn principe en zijn hypotheek;
• Mocht het al geaccepteerd worden dat hij niet werkt op zondag dan moet hij dat op andere weekenddagen compenseren dat heeft weer de nodige gevolgen voor het gezinsleven;
• De ChristenUnie komt op voor de belangen van deze medewerkers met principiële bezwaren.
• Ten laatste het volgende: in de eerste termijn ook al genoemd. Het ‘Afspraak is afspraak’ rolde door deze raadszaal. We zijn nu een dikke maand verder en ‘Afspraak is geen afspraak meer’. Zo’n conclusie doet pijn.