1. Er is schaamte over armoede, maar dit wordt weinig benoemd.

Wat doet ongelijkheid met mensen? Mensen in armoede voelen zich vaak derderangsburger. Ze hebben vragen als: ben ik belangrijk genoeg? Luister je naar mijn verhaal? Voel je mee?

Elk mens wil gehoord worden en velen vinden het moeilijk om hulp te vragen

Wat kunnen we doen om te helpen. Vraag je af of dat wat je weggeeft, je dat ook aan je eigen kinderen weg zou geven ? Welke waarde geef je aan spullen? Kijk naar je eigen gedrag - is mijn gedrag gezond? Ga ik gelijkwaardig met de ander om?

Er kan van alles gebeuren waardoor je in armoede kun geraken: er is geen verschil tussen iemand die rijk of arm is. Velen klagen niet, maar lijden wel.

2. Eigen regie, onafhankelijk kunnen beslissen

Stop met betuttelen is de 1^e  boodschap. Hoe onafhankelijk of betuttelend is het systeem waarmee mensen in armoede geholpen zouden moeten zijn? Mensen in armoede vragen zich af: “Wat mag ik zelf beslissen en wat beslissen anderen?”

Verminder administratieve rompslomp en experimenteer met vorm van basisinkomen of regelarme bijstand voor mensen die zich actief inzetten.

Studies laten zien dat het enige dat werkt is: eigen regie. Dan is er meer tevredenheid, meer geluk, minder armoede.

In Schagen hebben ze een gelukswethouder. Elke beslissing moet getoetst worden door die wethouder: draagt dit initiatief bij aan het geluk van de inwoners?

3. Inzet van ervaringsdeskundigen in de wijk

Het is belangrijk dat de gemeente ervaringsdeskundigen inzet bij beleidsvorming, beslissen, voorlichting (scholen) en vertaling regelgeving naar “Jip en Janneke“ taal. Wat wordt er over 4 jaren over beleid gezegd? Hoe wil je bekend staan? Vanuit welke gedrevenheid zet je je armoedebeleid op?

Het is belangrijk dat we met elkaar een visie vormen op hoe we in een wijk willen samenleven

Laat wijkverbinders actief aansluiten bij wat de wijk wil. Eigen mensen in de wijk weten het beste wat nodig is, welke krachten er zijn in de wijk. Bij Eetze krijg je zicht op deze mensen omdat je een relatie opbouwt en je er gewoon mag zijn.

Betrek scholen, kerken en verenigingen, we willen een participatiesamenleving. Daarvoor zul je een wijk nodig hebben, waar de mensen met elkaar verbonden zijn. Wil je de ongelijkheid in de samenleving tegen gaan, dan moeten de mensen elkaar opzoeken.

4. Regelarme bijstand

Een belangrijke vraag is hoe je met zo weinig mogelijk regels mensen zo goed mogelijk helpen?

Dat begint bij de vraag: “Hoe kijk je tegen de mens aan die in armoede leeft? “ En stel jezelf steeds de vraag Wat wil de ander? Wat heeft hij nodig?

Een paar tips:

• Werk vanuit vertrouwen
• Geef heldere, toegankelijke, simpele en vindbare hulp.
• Snelle hulp & preventie. Begin ook bij de jeugd.
• Sta mensen toe vrijwilligerswerk toe.
• Alles wat je doet, daar moet je verantwoording voor afleggen. Dat doet wat met je zijn. Je beseft soms amper wat regelgeving met mensen doet.
• Belangrijk is om rust te creëren. We zullen ook rekening moeten houden met de 5% van de samenleving die nooit aan het werk zal kunnen komen door hun beperking / problematiek.

De avond sloot af met de indringende boodschap:

Veel mensen hebben de hoop opgegeven. Zij voelen zich het uitschot en denken dat er niemand meer naar hen luistert. Hoe ga je er voor zorgen dat zij om hulp durven vragen? Het gevoel dat ze uitschot van de samenleving zijn, dat moet je weghalen, dan gaan ze groeien. Benader positief. Blijf hen zien als mens. Dan komen mensen tot bloei.