"Met de Bexit in zicht is de afstand tussen Engeland en Nederland redelijk groot aan het worden, maar er bestaat ook een (diepe?) kloof tussen politiek en burger. Wij weten alleen niet exact hoe groot die is. Als je afgaat op het vertrouwen van de burger in de Kamper politiek, lees gemeenteraad en het college van B&W, dan is dat vertrouwen van de Kampenaren respectievelijk 42% en 39 %. Niet overweldigend groot dus, laat staan onvoorwaardelijk en bemoedigend. Hoopgevend is wel dat het gestegen is t.o.v. 2015. Het gebrek aan vertrouwen zit ‘m volgens de respondenten vooral in belangenverstrengeling, vriendjespolitiek en ondeskundigheid. Let wel, deze breuken van vertrouwen worden genoemd als potentieel risico, dus er wordt niet beweerd dat ze ook daadwerkelijk plaatsvinden. Maar toch. Waar rook is, is vuur.

En dat geeft wel stof tot nadenken. Hoe komt dat zo en wat kunnen wij, als fractie of gemeenteraad, hieraan doen?

Laat ik eens beginnen met het woord ‘burger’. Alleen al het gebruik van dit woord schept al enige afstand. In plaats van burger kunnen we wellicht beter in sommige gevallen ‘inwoner’ gebruiken. Per slot van rekening voel ik mij meer inwoner, dan burger van Kampen. Het woord ‘burger’ is een samenstelling van burg, een handelsplaats van formaat in de Romeinse tijd, en were, weerbaar persoon. Een burger was (en hopelijk is) dus een verdediger van de burg.

En alle raadsleden zijn, naast burger, net als u, ook inwoner van Kampen. Als je het zo bekijkt, wordt de stad dan ook bestuurd door een aantal inwoners bovendien verdedigers van de stad, die op hun beurt gekozen zijn door inwoners, tevens beschermers van de stad. Met andere woorden, we zijn niets meer of minder dan de niet-gekozen ingezetenen – inwoners- van onze prachtige Hanzestad. Wij hebben wel het recht gekregen namens hen (u, jij, jullie, ons), te spreken en besluiten te nemen. En dat gebeurt niet zomaar. Er wordt wel degelijk geluisterd naar de opvatting van inwoners en er wordt rekening gehouden met de belangen van de inwoners, maar de raad moet ook het belang van de gemeente ‘Kampen’ als zelfstandigheid meewegen. Soms weegt dat zwaarder dan het belang van een al dan niet beperkt aantal inwoners, of ‘dat er belangen worden geschonden van objecten die geen mond hebben’, hoe treurig ook. En dat is best een moeilijke afweging. Naast principiële en financiële afwegingen overigens. Ook de genoemde risico’s, zoals eerder aangegeven, zie ik niet als risico’s in onze raad. Wij moeten er wel alert op zijn. Wij controleren ook elkaar.

Moeten we het hier mee doen?
Nee, absoluut niet. Het kan en moet beter, zeker als we kijken naar het verleden. Daar kunnen wij veel uit leren hoe het (niet) moet. Daarnaast zijn er ontwikkelingen gaande die een beter en rechtvaardiger inwoner- en belangenparticipatie op gang brengen. Uiteraard kunt u ook altijd het raadsspreekuur bezoeken, inspreken bij commissievergaderingen en fracties afzonderlijk benaderen. Allemaal instrumenten ten dienste van de ‘inwoners’ en beschermers van de stad; de burgers. Maak daar gebruik van. Ik ben er dan ook van overtuigd dat een volgende enquête een hoger percentage aan vertrouwen zal uitstralen. En, ga vooral stemmen op 20 maart!"