Deftige en eenvoudige burgers
In 1899 komt aan de Ebbingestraat de tuin met koepel en schuurtje van Juffrouw Dwars te koop. Hij maakte een plan waarover ook de kerkenraad van de Gereformeerde kerk instemming moest geven. De kerkenraad wilde ook armere mensen onderbrengen. Van Coeverden Adriani vond dat deze mensen wel in het Gasthuis konden gaan wonen. Uiteindelijk stemt hij in om 2 huizen te bouwen. Architect Tjeerd Kuipers uit Amsterdam mag bouwen, tot ongenoegen van H.J. van Werven uit Kampen. In juni 1900 is de bouw klaar van de bijzondere gebouwen aan de 1e Ebbingestraat.
Op de gevels staat “Monumentum Pietatis”, een plaats van menslievendheid en “Refugium Solatium”, een toevluchtsoord voor verkwikking. Er komt wel een hek om de tuin want ‘s nachts stelen arme mensen wormen uit de tuin voor het vissen.

Het onderdak is “voor deftiger burgers (Afdeling I) wier levensomstandigheden thans niet meer voldoende zijn om genoegzaam in hun levensonderhoud te kunnen voorzien, huisvesting en zoo nodig geldelijken steun te verstrekken en voor eenvoudige burgers, behoeftigen ouden van dagen (Afdeling II)”. Melkrijder Hendrik Sellies, sigarenmaker Johan Heimel en weduwe Keppel zijn enkele van de ca. 150 bewoners in 100 jaar.

Een wat merkwaardige man
De schenking in 1900 aan de Stichting was 150.000,- guldens. De toelatingseisen die Ds. Van Coeverden Adriani bedacht waren zwaar. Bewoners moesten lid zijn van de Gereformeerde Kerk en veel verklaringen en papieren leveren. Er zijn veel leefregels van het “verbod om kleeden of matten uit te kloppen”, het “ophangen van de sleutel aan den spijker” tot en met het “pruimen van tabak” en het recht op een bedrag voor “versnaperingen als pepermunt, zuurtjes of soortgelijk snoepgoed”. De aangestelde regenten, het bestuur, kibbelen met Ds. Van Coeverden Adriani tot zijn dood in 1911 over de toelatingseisen en voorwaarden. Hij was een wat merkwaardige man.

Honderd jaar
De Stichting, opgericht in 1900 overleeft twee oorlogen en ternauwernood een kerkscheuring. Door geldgebrek moeten bewoners vanaf 1965 huur betalen van 5 gulden per week. In 1968 wordt de band met de Gereformeerde kerk verbroken. In de zeventiger jaren wordt het moeilijker door de “materialistische tijdgeest en de Staat die de mensen aanstonds verzorgt van de wieg tot het graf en de oudjes die de vaderlijke zorgen ondervinden van de overheid”. In 1972 betrekken studenten de gebouwen en in 1982 worden de gebouwen verkocht.

De zorg in de Van Gelder Stichting aan de Ebbingestraat verandert door de jaren. Van deftige en eenvoudige burgers, naar ouden van dagen, naar bejaarden, naar senioren. Na de studentenfase is Afdeling I omgevormd tot woningen. In Afdeling II is Stichting La Touche gestart met een kleinschalige woonvorm voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel die intensieve zorg en begeleiding nodig hebben.
In 1985 start de bouw van 22 semi-bungalows en 52 appartementen in de Coeborch aan het Van Gelderplantsoen. Petronella Gesina Van Gelder leeft zo voort in Kampen.