Maar dan blijkt dat er ook een aantal haken en ogen aan het plaatsen van windmolens zitten. Door de indieners van de zienswijzen zijn ze in allerlei varianten op ons afgekomen. De vogels lijden eronder, het plan voldoet niet aan de gemeentelijke beleidskaders, er is sprake van geluidsoverlast, de slagschaduw schijnt niet mee te vallen, het landelijk beleid is gewijzigd en het uitzicht vanuit het Nationaal Landschap wordt er niet fraaier op.

En dan zijn er al die onderzoeken die de bestemmingsplanwijziging ondersteunen. Daaruit kunnen we concluderen dat het plan voldoet aan de wettelijke eisen. Aan ons als raadsleden de taak om af te wegen of we dat voldoende vinden om over te gaan tot vaststelling van het voorliggende bestemmingsplan.

Ondanks ons enthousiasme over windenergie, heeft de CU moeite met dit plan. De veelheid van ingediende zienswijzen heeft ons ertoe gebracht om dit plan nogmaals te heroverwegen. In de fractie hebben we het uitvoerig besproken en we hebben lang gewikt en gewogen. Maar uiteindelijk kunnen we geen positief oordeel vellen over het voorliggende plan. Dat zit voornamelijk vast op de volgende argumenten:

-          het beleid waarop dit bestemmingsplan is gebaseerd stamt uit 2002 (vastgesteld in 2003) en had een geldigheidsduur tot 2006. Ook zou er eind 2003 een evaluatie plaatsvinden, wat niet is gebeurd. De raad had hier beter op haar eigen afspraken moeten letten. Een evaluatie had wellicht tot andere beleidsafwegingen geleid. Om een voorbeeld te noemen: in de beleidsnota van 2003 is afgesproken een afstand van 500 meter tot de kernen aan te houden en 300 meter tot verspreide bebouwing. Nu de moderne windturbines fors hoger zijn, had de raad hierover mogelijk andere kaders gesteld.

-          De ontwikkelingen op het gebied van windenergie gaan erg snel, waardoor een deel van de beleidsnota Windenergie verouderd of zelfs achterhaald is. In de beleidsnota en het bijbehorende raadsvoorstel is afgesproken dat eerst onderzoek zou worden gedaan naar de locaties Haatlandhaven/Zuiderzeehaven en N50 midden. Pas als met deze locaties ervaring was opgedaan zouden andere locaties in beeld komen. Ook staat letterlijk in de beleidsnota: de gemeente beoordeelt de plannen voor de locaties N50 midden en zuid alleen als na 2010 de noodzaak voor meer turbines aanwezig blijkt. De praktijk blijkt ons hier ingehaald te hebben, maar niet duidelijk is hoe we hier dan op een zorgvuldige manier mee om zouden moeten gaan. Het is niet goed meer mogelijk om het bestemmingsplan te relateren aan de kaders van het oude beleidsplan.

-          Daarbij komt dat intussen het landelijk beleid ons ook heeft ingehaald. In april 2008, bij de bespreking van het voorontwerp bestemmingsplan, stond ons dit nog niet zo helder voor ogen. Maar nu, 11 maanden later, moeten we toch concluderen dat het steeds helderder wordt dat de trend is om grote windmolenparken te realiseren, in plaats van kleine parkjes verspreid over het land.

Dit alles opgeteld bij alle andere zienswijzen die zijn ingebracht, is voor de ChristenUnie reden om niet positief ten opzichte van dit plan te staan.